DENEYİMSEL TASARIM ÖĞRETİSİ (Hedef ve Hedef Beliri...

DENEYİMSEL TASARIM ÖĞRETİSİ (Hedef ve Hedef Beliri...

İnsan ne ister?

İnsan yaÅŸamını karlı tamamlamak ister. Yaptıklarını sonuçları ile kıyasladığında olumlu sonuçlarının fazla olmasını diler. YaÅŸamı için verdiÄŸi emeÄŸin karşılığını fazlasıyla karşılaÅŸmak ister. Ve insan bu amaçla bir yol tutturur. Bu yolda deneme yanılma yapar. Bir haz bulduysa bunu artırmak ister. Acı ile karşılaÅŸtıysa bundan uzaklaÅŸmak ister. EdindiÄŸi tecrübelerle, oluÅŸturduÄŸu zanlarıyla da hayatına yön verir.

Bir insanın yaptıklarıyla ulaÅŸmak istediÄŸi amaçlar vardır. Ne yaparsa yapsın bu amaç için yapar. Mutlu olmak, baÅŸarılı olmak ve iyi iliÅŸkiler kurmak… Bu amaçlar insanlar için ne kadar ortaksa buna götürdüÄŸüne inandığı yollar da o kadar çeÅŸitlidir; Kimileri ailesiyle, kimileri arkadaÅŸlarıyla, kimileri kariyeriyle, kimileri tek başına uÄŸraÅŸlarıyla bu amaçlara gitmeye çalışır. Bazı insanlar tüketimlerini artırır, bazıları daha çok çalışmayı seçer. Yeri gelir bir içecek, yeri gelir bir ortam, yeri gelir bir hedef insanı bu amaçlarına ulaÅŸtıracak seçenek olur. İnsan çıkarına düÅŸkündür ve neyi seçerse seçsin, zannettiÄŸi bir çıkarı için yapar. Ne var ki her zaman zannettiÄŸi yöntem iÅŸe yaramaz.

İnsan bazen yanılır… Yanlış yerlerde kendisine kazançlar arar… Yanlış davranışlarla, yanlış hamlelerle olumlu sonuçlar bekler…

Kimse; Mutlu olabilmek için baÅŸladığı bir iliÅŸkide düÅŸkünleÅŸip zulüm görmek istemez. Birilerine zulmedip acı veren tarafta olmayı kendine yakıştıramaz. EÄŸlenebilmek için harcadığı onca imkanla kendini mutsuz etmek istemez. Özgür olabilmek adına para kazanıp yaptığı harcamalarla kazancının kölesi haline gelmek istemez. BaÅŸarılı olabilmek için baÅŸladığı kariyerinde bilerek hırslanıp unvanın, konumun tutsağı olmak istemez. O kıymetli olan evladını sunduklarıyla bozmak, beceriksiz hale getirmek, tatminsiz bir çocuk yetiÅŸtirmek istemez. Bile bile kendini rezil edecek bir bağımlılığı olsun istemez. Huzurlu yuvasını bir zevk uÄŸruna bozmak istemez. Öfkeli olmayı, Sürekli hayatında bir ÅŸeyler eksik gibi hissetmeyi, İyi hissedebilmek için sürekli bir ÅŸeylere ihtiyaç duymayı, hayal kırıklıklarını, Bir kula kulluk etmeyi bilerek tercih etmez.

Bilerek tercih etmez ama insan yanılabilir. ZannettiÄŸi çıkarında yanılabilir. Yaptığı seçimler, hep daha iyisinin o olduÄŸunu düÅŸündüÄŸü içindir. Ne var ki, İlmi yoksa Bir bilinmez içinden doÄŸaçlama yapar. Sanki daha iyisiymiÅŸ gibi gelene yönelir. Dener, yanılır, bulur, öÄŸrenir…

Oysa Hayattaki en pahalı öÄŸrenme yöntemi deneme yanılmadır. Çünkü insanın her hatayı deneyip doÄŸruya ulaÅŸabileceÄŸi kadar zamanı yoktur.

Tüm bunlar, iÅŸe yarayacağını zannettiÄŸi yöntemler sebebiyle olmuÅŸtur. Ne var ki insan yanılmış olabileceÄŸini kabul etmek istemez; Bir suçlu arar. EÄŸer iÅŸler planladığı gibi gitmiyorsa, mutlu olabilmek adına yaptıkları artık acı veriyorsa bu duruma bir sorumlu bulması gerekir. Bu sorumlu kendisi harici herkes ya da her ÅŸey olabilir. İşte o zaman suçlamalar baÅŸlar. Bazen kader, bazen hayat, bazen ülke koÅŸulları, bazen eÅŸ, çocuk, kayınvalide, anne-baba, akla gelebilecek dış koÅŸul ne varsa bu suçlamalardan nasibini alır. Kontrol dışındakini suçlayarak insan kendini rahatlatır. YaÅŸadığı problemlerin kaynağını dışarıda bularak çözümü de dışarıda arar. Etki edemeyecekleri için sinirlenir. Dışarıda kızdığı, tepki duyduÄŸu onca ÅŸey iç dünyasını anlık olarak rahatlatır. Çünkü problemin sorumlusu ben deÄŸilsem, yetkilisi de ben deÄŸilimdir. Ancak baÅŸkaları deÄŸiÅŸtiÄŸinde problemler düzelecekse ÅŸu an bir ÅŸey yapmama da gerek yok demektir.

Çünkü zordur kabul edebilmek… YaÅŸamda kendi yaptıklarımın sonuçlarını yaşıyorum diyebilmek Bir problem yaÅŸanıyorsa kaynağını da çözümünü de kendinde görebilmek… Kendi yaÅŸamında baÅŸrol oynamak… Ve Hayatının yetki ve sorumluluÄŸunu üstlenmek…

Mesele benimle ilgiliyse kaçmam deÄŸil, yapmam gerekenler var demektir… O zaman sinirlenmek, birilerine söylenmek yerine, benim düzeltmem, düzenlemem gerekenler var demektir… O zaman hayattaki davranışların doÄŸrusu ve yanlışı var demektir… İşte o zaman doÄŸru ile yanlışı ayrıştıran, YaÅŸamdaki öngörüleri geliÅŸtiren deneyimselleÅŸtirilmiÅŸ bilgilere ihtiyaç var demektir…